طی سنوات اخیر فضای رقابتی بین شرکت‏های ایرانی تغییر کرده است اما بجای تمرکز بر شناخت نیاز مصرف‏کننده و ایجاد جایگاه صحیح برند و یا تقویت جایگاه ایجاد شده فقط در دام سیستم خرده‏فروشان قرارگرفته اند و مصرف کننده به‏نوعی رها شده و اهمیت توجه به برند از اولویت اول به اولویت‏های بعدی رفته، اکنون برندهای بین‏المللی با زیرساخت‏های قوی و تجربه‏های چندین ساله وارد بازار خواهند شد و این موضوع مثلا در صنعت شوینده و بهداشتی و آرایشی بسیار مشهود بوده است که برندهای خارجی چطور در کوتاه مدت سهم قابل توجهی را از تولید‏کنندگان ایرانی گرفته‏اند. آنچه که آنها دریافته‏اند این است که بقا یا فنای برندها در دست شرکت‏ها نیست بلکه در دست مشتریان است پس همواره به‏دنبال راه‏های خاص جهت نفوذ بهتر در قلب مشتریان هستند. امید است با درایت و جدیت هرچه سریع‏تر شرکت‏های ایرانی به این اهم توجه و بازنگری در ساختار برندسازی خود نمایند و در شرایط کوتاه مدت شاید بهترین سناریو مشارکت با شرکت‏های خارجی به‏جای رودررویی و رقابت با آنها باشد زیرا بدین روش دانش و تکنولوژی آنها منتقل می‏شود و در نهایت به رشد صنعت و کشور و ارائه محصولات بهتر به مصرف‏کننده ایرانی منجر خواهد شد.